TRZMIELE ZAPYLAJĄCE – CZYM SĄ I KIEDY STOSOWAĆ?

Trzmiele są wydajnymi owadami zapylającymi, które często stosuje się w uprawach polowych i sadowniczych oraz pod osłonami (np. w uprawach pomidorów). Jak stosować trzmiele do zapylania i sprawić, żeby dobrze poczuły się w szklarni lub w ogrodzie?

1. Trzmiele zapylające – naturalni pomocnicy w ogrodzie
2. Trzmiele zapylające – czym są i jak działają?
3. Trzmiele zapylające w ofercie sklepu wpolu.pl
4. Kiedy stosować trzmiele do zapylania?
5. Jak przygotować ogród na trzmiele zapylające?

Trzmiele zapylające Koppert, zdjęcia: www.koppert.pl

Trzmiele zapylające – naturalni pomocnicy w ogrodzie

Trzmiele zapylające (Bombus spp.) to obok pszczoły miodnej najważniejsze zapylacze. W Polsce żyje prawie 30 gatunków trzmieli. Zapłodnione samice zimują w różnych naturalnych kryjówkach (dziuplach, norach gryzoni), a wiosną szukają miejsc do gniazdowania. Po złożeniu jaj wykluwają się larwy (okres larwalny trwa ok. 21 dni), a następnie pojawiają się pierwsze robotnice i populacja ula zaczyna się szybko powiększać. W tym czasie trzmiele zapylają ogromną liczbę kwiatów.

Pod koniec funkcjonowania ula pojawiają się formy płciowe - samce i samice. Jednak zaledwie 20% samic zostaje zapłodnionych, aby następnie zahibernować na zimę i założyć wiosną własne gniazdo. Samce zaś giną przy pierwszych przymrozkach.

A czy to nie pszczoła miodna jest najważniejszym zapylaczem? W warunkach naturalnych wszystkie owady zapylające współdziałają dla dobra przyrody. Jednak pszczoła nie sprawdza się do "masowego" zapylania upraw, zwłaszcza tych pod osłonami (źle znosi zamknięcie i obija się o ścianki szklarni, wskutek czego ginie).

Poza tym w porównaniu z pszczołą trzmiele zapylają większą liczbę kwiatów, bo pracują dłużej, podejmują loty w niższych temperaturach, mają więcej siły i są w stanie zapylić kwiaty niedostępne dla pszczół (np. lucernę, bób i koniczynę). Te dwa gatunki nie mają też wspólnych chorób. Poza tym trzmiele mają zdolność do zapylania z wykorzystaniem jedynie wibracji mięśni.

W kontekście zapylania upraw znaczenie ma jeszcze jedna sprawa. Zdarza się, że owady znajdują lepsze miejsce do żerowania. Pszczoły informują się o tym wzajemnie, a trzmiele nie mają takiej zdolności. Oznacza to, że nawet jeśli niektóre robotnice trzmiela odkryją bardziej atrakcyjne źródło pożywienia, nie ma ryzyka, że cały ul wyniesie się z Twojego pola czy ogrodu.

Trzmiele zapylające – czym są i jak działają?

Trzmiele do zapylania (a dokładniej specjalistyczne ule) można zakupić od producentów. Oprócz matki w ulu znajduje się pożywka (syrop cukrowy) oraz pokarm białkowy niezbędny do wykarmienia larw. Takie trzmiele działają dokładnie tak samo, jak w naturze – wylatują z ula w poszukiwaniu kwiatów, a następnie przenoszą pyłek z jednych roślin na drugie.

Ule, w których znajdują się owady zapylające, mają specjalną konstrukcję. Przynajmniej jeden otwór pozwala trzmielom zarówno na wlatywanie, jak i wylatywanie, a drugi – tylko na wlatywanie. Dzięki temu możliwe jest wyłapanie trzmieli w ciągu kilka godzin, aby ochronić je w czasie np. zabiegów chemicznych.

Trzmiele zapylające w ofercie sklepu wpolu.pl

Trzmiele zapylające jesienno-zimowe Natupol Excel

220,00zł

- +

DO KOSZYKA

Kiedy stosować trzmiele do zapylania?

Wielkość ula (czyli liczbę robotnic) należy dobrać do rodzaju i wielkości uprawy. Trzmiele można stosować do zapylania pomidorów, malin i truskawek pod osłonami, mniejszych polowych upraw pomidorów, dyni czy bobu, a także dużych plantacji i sadów: jabłoni, czereśni, brzoskwini, moreli, borówki wysokiej, maliny, truskawki i porzeczki.

Warto pamiętać, że niedostosowanie liczby trzmieli do wielkości uprawy może doprowadzić do zmęczenia kwiatów (ich czernienia i zasychania) oraz powstawania owoców pomidora, które pękają przed dojrzeniem.

Czas użytkowania ula wynosi 4-8 tygodni. Koniec jego użyteczności następuje po pojawieniu się młodych samic i samców.

Jak przygotować ogród na trzmiele zapylające?

Aby trzmiele do zapylania mogły dobrze pracować, trzeba im zapewnić optymalne warunki. Ul należy postawić w zacienionym miejscu, z dala od przeciągów i zbyt wysokiego stężenia dwutlenku węgla oraz najlepiej na wysokości 1-1,5 m.

W uprawach polowych ul warto zabezpieczyć przed deszczem. Wystarczy do tego skrzynka z daszkiem np. ze styropianu, który można obciążyć na wypadek wiatru.

Pożywka cukrowa w ulu przyciąga mrówki. Aby zapobiec rabowaniu syropu, statyw, na którym umieszczono ul, dobrze posmarować smarem na wysokości 10 cm od podłoża.