Środki ochrony roślin 
Nawozy biostymulatory 
Ogród pielęgnacja roślin 
Opakowania pojemniki, worki 
Nasiona warzyw i traw 
Nawodnienia taśmy kroplujące 
Ekologiczne środki i nawozy 
Inne pozostałe produkty 
Narzędzia i sprzęt ogrodniczy 
Calfert nawozy i stymulatory 
0,00 zł
DO RABATU NA WYSYŁKĘ: 1000 złTruskawki po zbiorach – jak najlepiej przygotować plantację do następnego sezonu?
Aby zadbać o plantację truskawek po zbiorach i przygotować ją na kolejny sezon, kluczowe są prace pielęgnacyjne, nawożenie oraz ochrona przed chorobami i szkodnikami. Prace te mają ogromne znaczenie dla zdrowia roślin. Szczególnie ważnym momentem jest sierpień, gdy truskawki rozpoczynają formowanie pąków kwiatowych, które zadecydują o przyszłorocznych zbiorach. Regularna pielęgnacja po zbiorach wspomaga regenerację roślin, stymuluje rozwój nowych liści i pąków, a tym samym bezpośrednio wpływa na ilość i jakość plonów w nadchodzącym roku.
Z tego artykułu dowiesz się, jak najlepiej przygotować plantację truskawek do następnego sezonu, jakie zabiegi wykonać i jakich błędów unikać.
1. Koszenie starych liści truskawki
2. Nawożenie regeneracyjne po zbiorach truskawek
3. Ochrona przed chorobami i szkodnikami plantacji truskawek po zbiorach
4. Nawadnianie i odchwaszczanie plantacji truskawek po zbiorach
5. Najczęstsze błędy popełniane po zbiorach truskawek czyli czego unikać
Kolejność najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych po zbiorach truskawek ma duże znaczenie. Pierwsze działania, jakie należy podjąć po zbiorach to skoszenie starych liści truskawek i usunięcie chwastów z pola. Nie zawsze jednak ten zabieg jest potrzebny.
Na zdjęciu widoczny jest zabieg mechanicznego koszenia liści truskawek przy użyciu specjalistycznego sprzętu
1. Koszenie starych liści truskawek
Pierwsze i kluczowe zabiegi warto zacząć od skoszenia starych liści, choć nie zawsze takie działania są konieczne. Na starszych plantacjach (zwykle od 2. roku owocowania wzwyż) zaleca się skoszenie liści niezwłocznie po zakończeniu zbiorów, najlepiej do połowy sierpnia. Starsze ulistnienie często jest już porażone przez choroby takie jak mączniak czy plamistość, dlatego usunięcie pomaga ograniczyć źródła infekcji i poprawia zdrowotność plantacji.
W przypadku młodych nasadzeń, czyli plantacji założonych w bieżącym sezonie, cięcie liści zazwyczaj nie jest potrzebne. Jeżeli rośliny rozwijają się prawidłowo i są dobrze ulistnione, usuwanie liści może wręcz zaszkodzić ich wzrostowi. W razie potrzeby można jedynie ręcznie wyeliminować pojedyncze liście uschnięte, zniekształcone lub porażone, co poprawi przewiewność w rzędach i zmniejszy presję chorób.
Jak usuwać stare liście z plantacji truskawek po zbiorach?
Na co zwrócić uwagę wykonując zabieg usuwania starych liści:
- liście ścina się tuż nad koroną rośliny, uważając, by nie uszkodzić stożków wzrostu
- pozostawia się liście na powierzchni na kilka dni, by częściowo przesuszyły się i zmniejszyły objętość
- zgrabia się resztki roślinne i usuwa z plantacji – najlepiej je spalić lub wywieźć poza uprawę, aby nie pozostawić źródła infekcji
- nie ścina się liści zbyt późno – truskawki potrzebują czasu na odbudowę masy liściowej przed jesienią i zimą
Jeśli stare liście nie zostaną ścięte, to trzeba liczyć się ze wzrostem presji chorób grzybowych, ryzykiem wystąpienia szkodników i co istotne – słabszą kondycją roślin. Liście ograniczają dostęp światła do środka rozety, pogarszają przewiewność, co wpływa na fizjologię rośliny, a do tego opóźniają regenerację i rozwój nowych, zdrowych liści potrzebnych do tworzenia pąków.
Z cięcia liści można zrezygnować tylko wtedy, gdy plantacja jest młoda i w dobrej kondycji, liście są zdrowe, nieporażone, a same rośliny wykazują silny wzrost i nie mają objawów chorób.
Eksperci z firmy Calfert informują, że wykonanie takiego zabiegu należy rozpatrywać indywidualnie, po dokładnej lustracji plantacji. Decyzję o koszeniu podejmujemy, gdy stwierdzimy, że wymagane jest działanie interwencyjne w konkretnych sytuacjach. Jakich? Przeczytasz TUTAJ
2. Nawożenie regeneracyjne po zbiorach truskawek
Truskawki owocujące tradycyjnie zawiązują pąki kwiatowe dopiero po zakończeniu owocowania. Aby roślina wytworzyła ich jak najwięcej na kolejny sezon, musi otrzymać z gleby – za pośrednictwem systemu korzeniowego – wyraźny sygnał o dostępności składników odżywczych, zwłaszcza azotu, który odgrywa tu kluczową rolę.
Zakończenie zbiorów truskawek to jeden z najważniejszych etapów w całym cyklu uprawowym. Gdy formują się pąki kwiatowe na kolejny sezon, rozwijają się nowe liście i odbudowuje się system korzeniowy niezbędne jest odpowiednie nawożenie aby ten proces przebiegał prawidłowo.
Dlaczego nawożenie po zbiorach jest tak ważne?
W czasie owocowania truskawki zużywają znaczne ilości składników pokarmowych. Gdy zakończy się zbiór, rośliny są osłabione, a ich zasoby wyczerpane. Jeśli nie zadbamy o szybkie uzupełnienie makro- i mikroelementów to:
- spowolni się proces regeneracji liści i korzeni
- rośliny nie zawiążą odpowiedniej liczby pąków kwiatowych, co oznacza słabszy plon w przyszłym roku
- wzrośnie ich wrażliwość na stresy środowiskowe i choroby
- zimowanie będzie mniej efektywne, a przemarznięcia bardziej prawdopodobne
Warto też pamiętać, że wspomniane koszenie liści to także zabieg stresujący dla truskawek, dlatego tym bardziej odpowiednie nawożenie regeneracyjne odgrywa kluczową rolę w procesie odbudowy części wegetatywnych roślin. W takich sytuacjach doskonale sprawdzi się preparat taki, jak np. Maxi-Grow, który aktywuje przemiany metaboliczne i wspiera rośliny w okresie stresu, jednocześnie stymuluje proces formowania pąków kwiatowych. Uzupełniająco warto sięgnąć również po silnie skoncentrowane preparaty aminokwasowe, np. AminoVital Power, który przyspiesza regenerację i poprawia ogólną kondycję roślin.
O czym pamiętać przy nawożeniu regeneracyjnym?
W całym zabiegu znaczenie ma szybkość działania. Zabieg nawożenia powinien być wykonany jak najszybciej po zbiorach – najlepiej w ciągu kilku dni od zakończenia ostatniego zbioru i po ewentualnym koszeniu liści. Nawóz musi być dobrze przyswajalny. Wybieraj nawozy o szybkiej dostępności składników – w formie saletrzanej, chelatowanej lub organicznej. Sprawdzą się również nawozy dolistne przyspieszające regenerację. Trzeba też zadbać o zrównoważony skład.
Po zbiorach truskawki potrzebują:
- azotu (N) – do odbudowy masy liściowej
- fosforu (P) – dla rozwoju systemu korzeniowego
- potasu (K) – wspiera odporność i przygotowuje roślinę do wiązania pąków
- mikroelementów (B, Zn, Mn, Fe) – które odgrywają kluczową rolę w fotosyntezie i tworzeniu zawiązków kwiatowych.
Do regeneracji i pobudzenia wzrostu warto stosować wcześniej już wymienione produkty, jak Maxi-Grow czy AminoVitalPower i nawozy doglebowe np. Yara Mila Complex – wieloskładnikowy granulowany nawóz NPK z mikroelementami do stosowania posypowego do wszystkich rodzajów upraw. Stosowany jest w celu przygotowania gleby przed siewem lub sadzeniem roślin oraz do nawożenia pogłównego. Wśród propozycji warto wymienić Fertimax Complex NPK 12-11-18 + mikro – mineralny, granulowany nawóz NPK z magnezem siarką i mikroelementami. Wysokiej jakości granule zapewniają doskonałą aplikację nawozu przy użyciu różnego typu siewników ogrodniczych i rolniczych. Jednym z najskuteczniejszych nawozów posypowych w uprawach polowych, dzięki zawartości saletrzanej formy azotu i wysokiej zawartości aktywnych form wapnia oraz boru, jest Saletra YaraLiva NITRABOR.
Bez odpowiedniego nawadniania pobieranie składników z gleby będzie ograniczone, nawet przy najlepiej dobranym nawozie.
Zobacz, jak zadbać o plantację truskawek po zbiorach!
Jak za pomocą biostymulacji ograniczyć stres i wspomóc rośliny w tworzeniu pąków kwiatowych na przyszły sezon? Odpowiadają eksperci firmy Calfert – Jarosław Barszczewski i Albert Zwierzyński
Nawożenie należy rozpocząć tuż po zbiorach, najlepiej w ciągu 3–5 dni od zakończenia zbioru owoców. Jeśli planowane jest koszenie liści, to należy wykonać je po koszeniu, gdy rośliny zaczynają wypuszczać nowe liście.
Po zakończeniu zbiorów warto przeprowadzić chemiczną analizę gleby, która dostarczy precyzyjnych informacji o jej zasobności w składniki pokarmowe. Dzięki takiej diagnozie możliwe jest świadome dobranie rodzaju nawozu oraz jego optymalnej dawki, co pozwala skutecznie uzupełnić niedobory i wspierać regenerację roślin w sposób dostosowany do rzeczywistych potrzeb. Jak to zrobić? Przeczytaj "Badanie gleby – ile kosztuje i jak pobrać próbki glebowe?"
3. Ochrona przed chorobami i szkodnikami plantacji truskawek po zbiorach
Po zakończeniu owocowania wiele roślin nosi już ślady osłabienia, a starsze liście często są porażone przez patogeny grzybowe. W tym czasie rośnie też aktywność niektórych szkodników, które przygotowują się do przezimowania lub atakują młode, delikatne przyrosty. Zaniedbanie ochrony w tym okresie to prosta droga do:
- osłabienia wigoru roślin przed zimą
- mniejszego zawiązywania pąków kwiatowych
- rozwoju infekcji grzybowych i wirusowych
- konieczności intensywniejszej ochrony wiosną
Wśród najczęstszych zagrożeń wymienia się i spotyka choroby grzybowe. Konsekwencje ich występowania są różne, od przedwczesnego zamierania liści, ograniczenia fotosyntezy, osłabienia rośliny, po zmniejszenie zimotrwałości, zahamowanie wzrostu nowych liści i pąków czy zniekształcenia. Najczęstsze to:
- biała plamistość liści (produkty do ograniczania presji to m.in. Nutivax, Plantivax, Vaxiplant SL) *
- szara pleśń (produkty do ograniczania presji to m.in.: Nutivax, Plantivax, Vaxiplant SL)*
- mączniak prawdziwy truskawki (produkty do ograniczania presji to m.in.: Siarkol Extra 80 WP, Talius Sad, Topas, Nutivax, Plantivax, Vaxiplant SL)*
Grzyb Botrytis cinerea może przetrwać w resztkach liści i rozłogach aż do wiosny – to dlatego ich usunięcie jest tak ważne po zbiorach!
PAMIĘTAJ!
Po zbiorach można bezpiecznie używać środków chemicznych, ponieważ nie obowiązują już okresy karencji związane ze zbiorem owoców.
PAMIĘTAJ!
Po zbiorach można bezpiecznie używać środków chemicznych, ponieważ nie obowiązują już okresy karencji związane ze zbiorem owoców.
Szkodniki rozwijają się po zbiorach truskawek głównie dlatego, że warunki panujące na plantacji sprzyjają ich aktywności i rozmnażaniu. W drugiej połowie lata temperatury są wciąż wysokie, a wilgotność – szczególnie przy gęstym ulistnieniu – tworzy idealne środowisko do rozwoju wielu gatunków. Po zakończeniu zbiorów często spada intensywność zabiegów ochronnych, co daje szkodnikom przestrzeń do działania bez presji chemicznej. Dodatkowo rośliny są osłabione po owocowaniu i podatniejsze na ataki. Najważniejsze szkodniki po zbiorach:
- przędziorek chmielowiec (produkty m.in. SilTAC EC, Safran 018 EC, Koromite 10 EC, Kanemite 150 SC , Ortus 05 SC)*
- roztocz truskawkowiec (produkty m.in. Ortus 05 SC, Koromite 10 EC, Pyranica 20 WP)*
- opuchlaki (do zwalczania larw można stosować preparaty zawierające nicienie entomopatogeniczne np. Larvanem Pożyteczne Nicienie 50 milionów, z kolei na chrząszcze można zastosować m.in. Geri 20 SP, Mospilan 20 SP czy Apis 200 SE)*
* Program Ochrony Roślin Sadowniczych 2025
Skuteczna ochrona to nie tylko środki chemiczne – to przede wszystkim uważna obserwacja. W drugiej połowie sierpnia warto co kilka dni przejść się po polu z lupą w ręku i przyjrzeć się roślinom z bliska. Szczególnie uważnie sprawdzać spodnią stronę liści, gdzie swoje kolonie zakładają przędziorki. Choć na pierwszy rzut oka mogą być niewidoczne, ich żerowanie pozostawia charakterystyczne objawy: mozaikowate przebarwienia i zasychające końcówki liści.
Nie zapominaj o brzegach plantacji – to właśnie tam najczęściej pojawiają się pierwsze ogniska infekcji i naloty szkodników. To też doskonałe miejsce do rozwieszenia tablic lepowych lub wykonania szybkiego testu kontrolnego.
Jeśli zauważysz niepokojące objawy – działaj natychmiast. Wysokie temperatury i niska wilgotność gleby sprzyjają szybkiemu namnażaniu szkodników, dlatego w razie potrzeby zabiegi ochronne należy powtórzyć, nie czekając na „lepszy moment”.
Warto wiedzieć, że roztocz truskawkowiec zimuje głęboko w środku rozety liściowej, gdzie jest bezpieczny przed większością zabiegów. Tylko systematyczna lustracja i działania zapobiegawcze jesienią pozwolą uniknąć jego szkodliwego wpływu w kolejnym sezonie.
4. Nawadnianie i odchwaszczanie plantacji truskawek po zbiorach
Jednym z ważniejszych zadań, które często bywa pomijane lub odkładane na później, jest usuwanie chwastów i rozłogów. Chwasty, które latem szybko odrastają w międzyrzędziach, to nie tylko konkurencja o wodę i składniki pokarmowe. To również zagrożenie fitosanitarne – wilgoć utrzymująca się w ich cieniu sprzyja rozwojowi wspomnianych chorób grzybowych.
Po zbiorach, gdy truskawki przygotowują się do wytworzenia pąków kwiatowych na przyszły sezon, każda konkurencja ze strony chwastów negatywnie wpływa na ich rozwój. Dlatego dokładne odchwaszczenie plantacji to podstawa po zbiorach. Chwasty, które zdążyły zakwitnąć, należy usunąć jak najszybciej, aby nie doszło do rozsiewania nasion. Regularność też ma znaczenie – odchwaszczanie raz w tygodniu pozwala utrzymać plantację w czystości i ogranicza potrzebę intensywnych zabiegów później.
Opuchlaki, przędziorki czy roztocza mogą zimować w chwastach. Pozostawione w międzyrzędziach stają się dla nich naturalnym schronieniem i miejscem rozmnażania. Dokładne odchwaszczenie teraz oznacza mniej problemów i mniej ręcznej pracy wczesną wiosną. Rośliny ruszą szybciej i będą zdrowsze, jeśli nie będą musiały „przebijać się” przez chwasty.
Najlepiej wykonać odchwaszczanie w ciągu 1–2 tygodni po zakończeniu zbiorów – jeszcze przed intensywną regeneracją roślin. W tym okresie łatwiej dostać się do międzyrzędzi, zwłaszcza jeśli planujesz również koszenie liści.
Zaniedbanie nawożenia, podlewania czy ochrony w okresie po zbiorach nie da się nadrobić na wiosnę
Metoda mechaniczna i ręczna odchwaszczania plantacji truskawek
Ręczne pielenie w rzędach jest najbezpieczniejsze dla systemu korzeniowego truskawek, szczególnie tych młodych. Warto używać małych narzędzi, aby nie uszkodzić roślin. Z kolei mechaniczne odchwaszczanie międzyrzędzi np. przy użyciu pielnika lub glebogryzarki trzeba stosować z płytkim prowadzeniem (2–5 cm), by nie naruszyć korzeni.
Po odchwaszczeniu warto rozważyć rozsypanie kompostowanej słomy lub zrębków drzewnych między rzędami lub siew międzyplonu (np. gorczycy lub facelii) – zabiegi te poprawią strukturę gleby i ograniczą wtórne zachwaszczenie.
Najlepiej usuwać chwasty po deszczu lub podlewaniu – wilgotna gleba ułatwia wyrwanie całych systemów korzeniowych, ograniczając ich odrastanie. Najlepsze rezultaty będą podczas stosowania mechanicznego odchwaszczania międzyrzędzi i ręcznego oczyszczania rzędów roślin. Obie metody uzupełniają się.
Po intensywnym sezonie zbiorów wielu plantatorów naturalnie odruchowo „odpuszcza” podlewanie. Skoro owoce już zebrane, to po co dalej nawadniać? Tymczasem właśnie teraz – po zbiorach – truskawki najbardziej potrzebują wody, a zignorowanie tego faktu może skutkować poważnymi konsekwencjami w kolejnym sezonie.
Nawadnianie po zbiorach to także forma "wsparcia stresowego" – roślina szybciej się regeneruje i nie traci wigoru.
Jak często i ile podlewać plantację po zbiorze?
Częstotliwość, którą można przyjąć w okresach bezdeszczowych, to najlepiej 2–3 razy w tygodniu, zależnie od rodzaju gleby. Ilość: ok. 20–30 mm wody na m² na tydzień (czyli 200–300 m³/ha). Najlepsza pora dnia to wczesny poranek lub późny wieczór, aby ograniczyć parowanie i poparzenia liści. Najlepiej sprawdza się kropelkowe nawadnianie, które dostarcza wodę dokładnie w strefę korzeniową.
W naszym artykule "Systemy nawadniania plantacji roślin jagodowych w praktyce" znajdziesz niezbędne wskazówki i porady.
5. Najczęstsze błędy popełniane po zbiorach truskawek czyli czego unikać
Od tego, co zrobisz (lub czego nie zrobisz), zależy, jak Twoje truskawki przezimują i ile owoców dadzą w kolejnym roku. Niestety, w praktyce wielu plantatorów popełnia wtedy te same błędy. Sprawdź, czy przypadkiem nie robisz któregoś z nich – i dowiedz się, jak ich skutecznie unikać.
1. Pominięcie nawożenia po zbiorach
Myślenie: „Skoro truskawki już owocowały, to nic więcej im nie trzeba”.
2. Brak podlewania w czasie suszy
Myślenie: „Nie ma już owoców, więc nie trzeba już nawadniać”.
3. Pozostawienie chwastów i rozłogów
Myślenie: „Zrobi się to na wiosnę...”.
4. Brak ochrony przed chorobami i szkodnikami
Myślenie: „Skoro nie ma owoców, to nie trzeba już pryskać”.
5. Zbyt późne lub zbyt intensywne cięcie liści
Myślenie: „Przytnę wszystko równo – będzie porządek”.
6. Rezygnacja z monitoringu i obserwacji
Myślenie: „Po zbiorach nie trzeba już tak pilnować pola”.
7. Brak analizy gleby i niezbilansowane nawożenie
Myślenie: „Zawsze daję ten sam nawóz – działało, to po co zmieniać?”.
8. Zbyt wczesne stosowanie herbicydów totalnych
Myślenie: „Jak od razu po zbiorach opryskam randapem międzyrzędzia, to spokój do jesieni”.
9. Zbyt późna decyzja o wymianie plantacji
Myślenie: „Jeszcze jeden sezon może wytrzymają…”.
10. Ignorowanie uszkodzeń mechanicznych i zgniłych resztek
Myślenie: „Co tam kilka złamanych liści – same się rozłożą”.
Po zbiorach truskawek absolutnie najważniejsza jest regeneracja roślin i przygotowanie ich do następnego sezonu.
Data dodania: 2025-07-02
Aktualizacja: 2025-07-29
Aktualizacja: 2025-07-29
